In de viering van 4 mei wordt aandacht besteed aan de Roemeens-Duitse joodse dichter Paul Celan (1920-1970). De keuze voor deze dichter heeft alles te maken met het feit dat 4 mei de dag van de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking is.
Paul Celan overleefde de Tweede Wereldoorlog, maar hij verloor zijn hele familie door de holocaust. Na de oorlog ging hij naar Parijs, maar hij bleef de rest van zijn leven last houden van het trauma van de holocaust. In steeds hermetischer gedichten worstelde hij met het onzegbare, niet te bevatten feit dat die holocaust plaats kon vinden.
Zijn woede en ontzetting daarover worden aangrijpend verwoord in Todesfuge (Fuga van de dood), een van zijn bekendste gedichten. Tijdens de viering zullen we onder andere dat gedicht lezen.
Maar we staan niet alleen stil bij het verleden van de Tweede Wereldoorlog. Immers, ook in deze tijd is er volop reden tot woede en ontzetting over wat er in de wereld gebeurt. Hoe we daarmee om kunnen gaan? Ook daarover heeft Celan ons iets te zeggen.
Namens de voorbereidingsgroep, Ineke Molenkamp