Vierde Advent: Rorate Caeli
Hoe zou die toekomst van God gestalte krijgen? Met geraas uit den hoge en trompetten links en rechts? Volken die op hun knieën vallen, waarlijk…? Naar oude traditie zal het eerder zijn als een zachte regen: ‘Rorate caeli’ (‘Dauwt hemelen’). Dit zijn de eerste woorden van de gregoriaanse intredezang voor de laatste zondag van de advent, naar Jesaja 5:8 “Laat de wolken de Rechtvaardige regenen.”
Het beeld is mooi: doordrenk de aarde, dorstig en hard deze grond, de steppe zal bloeien. Met zo’n Messias kunnen wij in de wolken zijn, een veilige plaats wellicht als diezelfde regen ondertussen deze oververhitte aarde mag blussen.
‘Rorate’ verwijst ook naar de beurtzang ‘Rorate caeli’, van de vierde-eeuwse Romeins-christelijke dichter Prudentius. In zijn Rorate caeli vind je onder meer veel verwijzingen naar Jesaja 63:15 – 64:5): “Sion is tot woestijn geworden, Jerusalem ontroostbaar…, wij hebben fout gedaan, maar zie ons en zend wie je zou zenden… laat je niet verteren door verdriet, dat maakt het nog erger… Ik zal je redden, wees niet bang.”
Hannah Westerink zal tijdens deze viering op zondag 22 december de overweging houden.
Namens de voorbereidingsgroep, Frouktje Zuiderveld