De Pepervieringen rond Stille week en Pasen staan dit jaar in het teken van het oratorium ‘Als de graankorrel sterft…’ van Marijke de Bruijne, Peter Rippen, Anneke van der Heide en Chris van Bruggen.
Dit oratorium zal verspreid over vijf vieringen min of meer in zijn geheel worden uitgevoerd. In iedere viering wordt in woord en muziek, gezongen en gesproken, een deel van het lijdens- en opstandingsverhaal verteld.
De thematiek van het oratorium
Marijke de Bruijne schreef hierover onder meer:
Als eerste thema wordt het leven van Jezus gevolgd vanaf de eerste aankondiging van zijn lijden. Jezus zegt vaak dingen die noch zijn toenmalige luisteraars noch wij begrijpen.
Kenmerkende uitspraken van hem zijn:
Wie zijn/haar leven wil redden, zal het verliezen, maar wie het om mij verliest zal het redden.
Wat heb je eraan als je de hele wereld wint, maar schade lijdt aan je ziel?
Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij op zichzelf, maar als zij sterft brengt zij veel vruchten voort.
De laatste uitspraak is de centrale tekst in het oratorium.
De onduidelijkheid die Jezus’ teksten oproepen houdt velen bezig: de mensen, die toen door zijn woorden werden geraakt en getroost, de overheid, die hem een onruststoker vindt en hem het liefst wil oppakken, de mensen, die nu nog altijd dezelfde vragen bij zijn woorden stellen en erdoor geraakt worden
Het tweede thema is dat van de erkenning dat lijden en dood bij het leven horen en dat dergelijke ervaringen kunnen bijdragen tot innerlijke groei en een beter verstaan van de zin van het leven.
Als derde thema wordt in het oratorium het grote gebeuren van dood en opstanding, vernieuwing en wedergeboorte gevierd. Dit gebeurt onder andere met de steeds terugkerende regels “Licht dat terugkomt, hoop die niet sterven wil, vrede die bij ons blijft.”
Palmpasen
Tijdens de viering van Palmpasen staat het eerste deel van het oratorium centraal. De viering begint om 10.30 uur.
Marijke de Bruijne: ‘De opmaat naar Palmpasen is de reis naar Jeruzalem. Op de weg daarnaartoe gebeuren de in de schriftlezingen vertelde dingen. De intocht is blij en feestelijk. De sfeer verandert als Jezus het tempelplein schoonveegt en het toch weer onrustig geworden volk de overheid opnieuw de vraag stelt wat men met Jezus aan moet.’
Tijdens deze viering zullen de kinderen hun versierde palmpaasstokken de kerk in dragen terwijl gezongen wordt: “Zwaai, zwaai, zwaai met jonge groene takken”.
De impact van het oratorium
“Als de Graankorrel sterft…” is voor het eerst volledig uitgevoerd in 1995. In de jaren daarna is het oratorium nog enkele keren uitgevoerd, maar daarna niet meer. Veel liederen uit het oratorium hebben zich echter een vaste plaats veroverd in de Pepervieringen Zij zijn gaan behoren tot de kern van het liedrepertoire van de Peper en worden ook nu nog veelvuldig gezongen. Daardoor betekent deze integrale uitvoering van ‘De Graankorrel’ zowel een feest van herkenning als een nieuw inzicht in de context waarin de liederen zijn ontstaan.
Namens musici en medewerkers, Ineke Molenkamp
Wil je de vieringen online meemaken: klik dan op deze link