Voor de dienst…

Op weg naar een gewone kerkdienst ergens in het najaar. Ik loop het laatste stukje met iemand samen naar de kerk. We proberen te ontdekken of de fruitbomen langs het pad appels of peren zijn en ontdekken ook een enkele notenboom. In de dienst staan de verhalen en liederen over eten, over manna en de wonderbaarlijke visvangst op het menu. De overweging gaat verder over ‘het eten’. Hoe samen koken en eten mensen kan verbinden. Het delen van het bereide voedsel met een groep leidt tot altijd mooie gesprekken. En met hoeveel mensen er ook wordt gegeten: er is altijd genoeg. Zo’n dienst die je weer duidelijk maakt: laten we vaak samen blijven koken en eten, om elkaar te zien, om mooie en ook droevige verhalen te delen. En natuurlijk ook om te genieten van al het lekkere dat op ons bord ligt.