Groningen Verwelkomt (burgerbeweging gericht op vluchtelingen), Stadshelden (jongerennetwerk), Community Builders (buurtgericht opbouwwerk) en Het Overweeghuis (waar vrouwen uit de prostitutie de rust krijgen om na te denken over wat ze willen). Achter al deze projecten zit één organisatie, één man: Evert Sulman. Hij begon 8,5 jaar geleden in Beijum als vrijwilliger en is inmiddels als directeur van Kwartiermakers nog steeds aan het werk met het verbinden van mensen, initiëren van projecten en het inspireren van mensen. Wie is hij? En wat doen zij nou precies? Hierover zijn wij in gesprek gegaan.

Ruth Pruis

Laten we beginnen met een relatief makkelijke vraag: Wie ben je?

“Ik ben Evert Sulman, 35 jaar, getrouwd, twee dochters. De oudste is bijna 7, de jongste bijna 4 en ik woon in Selwerd. In het dagelijks leven volg ik mijn roeping. Op dit moment houdt dat in dat ik directeur van Kwartiermakers ben. Samen werken we aan de bloei van Nederland door vanuit de maatschappij, kerk en politiek mensen bij elkaar te brengen en te werken aan sociale gerechtigheid. We faciliteren burgerinitiatieven met maatschappelijke impact. Hierbij kun je denken aan Groningen Verwelkomt, Stadshelden, Together Huiswerk en Het Overweeghuis. Wellicht dat mensen ons daar al van kennen…”

Op jullie website lees ik dat het bijbelvers Jeremia 29:7 – “De bloei van de stad is ook jullie bloei” – jullie slogan is. Hoe zien jullie dit?

“Als ‘Faith Based Organization’ is het christelijk geloof voor ons een belangrijke bron van inspiratie. Zo ook deze tekst. Het komt uit een brief van Jeremia aan de ballingen in Babel en bevat een krachtige aanmoediging tot samenleven, een oproep om juist wél hoopvol te leven, met hoop voor dit leven en voor deze stad, waar je nu woont. Wat je ook kunt bijdragen, door jouw inzet bloeit de stad.”

Kwartiermakers… wat houdt dat eigenlijk in, ‘kwartier maken’? Vanwaar de naam?

"Nou… ik ben een hele tijd zoekende geweest naar hoe ik mezelf zou noemen. Met regelmaat stelden mensen mij namelijk de vraag wat ik nou precies deed. Omdat ik een roeping heb en in de stad bezig ben heb ik me in het begin, zo’n 8,5 jaar geleden, een tijd ‘stadszendeling’ genoemd. Door sommige niet-kerkelijke, niet-christelijke partners werd dit echter als ‘zieltjes winnen’ geïnterpreteerd… dat was althans de associatie die zij hadden. En dat is niet wat ik doe, niet het doel dat ik voor ogen heb. Ik moest dus een andere term vinden.

“Toen kwam ik in de krant de term ‘kwartiermaker’ tegen. Dit is van oorsprong een militaire term voor troepen die vooruit worden gestuurd om voorbereidingen te treffen voordat de rest van de militairen arriveren. In overdrachtelijke zin: iemand die belast is met de voorbereiding, de organisatie van iets geheel nieuws; voorloper, wegbereider. Er zijn misschien niet zoveel mensen die de term kennen, maar het klikte meteen: dit is wat ik doe!”

“Onze rol als kerken is weliswaar in de marge, maar samen kunnen wij mensen verbinden.”

8,5 jaar geleden alweer… hoe kijk je terug op deze tijd?

"Ja, dat is langer dan ik dacht, het gaat snel. Na een jaar had ik een ‘thuisfrontteam’ dat eind 2014 eigenlijk al de naam Kwartiermakers droeg. In 2016 werd dit ‘Stichting Quartermasters’ en kreeg het dus een formelere wending. Hierna ging het hard, alles in een sneltreinvaart. We zetten tegenwoordig wel zo’n 1000 tot 1500 vrijwilligers per jaar in en hebben inmiddels voor vijf fte aan mensen in dienst. Hier vallen zo’n veertien ‘merknamen’, projecten onder. De meeste binnen de gemeente Groningen, maar ook steeds meer daarbuiten. Een half jaar geleden moesten we intern dan ook concluderen dat het tijd werd dit anders te organiseren.

“Wat dat aangaat staan we aan de vooravond van een nieuwe stichting, een nieuwe club. Het idee is om al onze werkzaamheden in Groningen bij ‘Missie 050’ onder te brengen. Hieraan zijn alle tachtig kerkelijke gemeentes van Groningen gevraagd om mee te doen. Met dit platform hopen wij een zegen te zijn voor de stad. Onze rol als kerken is weliswaar in de marge, maar samen kunnen wij mensen verbinden. Dit doen we het liefst rond wijk- en buurtplekken om zodoende de netwerken die daar al zijn te versterken.”

Oké, maar speelt diezelfde drempel hier dan niet? Welke associaties roept de naam ‘Missie 050’ op?

“Mijn ervaring is dat het hier – in tegenstelling tot ‘stadszendeling’ – niet speelt. Niet-kerkelijke mensen zeggen het woord ‘missie’ op te vatten zoals we het bedoelen: een gezamenlijk doel. Het zijn nu de kerken die aangeven twijfel te hebben; bang dat de lading van het ‘zieltjes winnen’ hieraan hangt. En daar gaat het ons, zoals ik eerder al aangaf, natuurlijk niet om. Het gaat ons erom dat de stad opbloeit en daarmee de mensen die hierin wonen. Of ze dan in Jezus geloven, of Boeddha, of… dat maakt ons dan niet uit. Als het ons al om bekeren zou gaan, gaat het ons om het bekeren van christenen. Dat zij tot het inzicht komen dat bekeren niet de focus zou moeten zijn. Dat het geloof over liefhebben gaat.”

Hoe zouden mensen, tot slot, bij kunnen dragen aan deze beweging? Aan de bloei van onze stad?

"Dat kan, er komen momenteel drie manieren bij mij op. Ten eerste tijd, mensen die hun tijd willen geven. Hier zijn wij doorlopend naar op zoek. Er gebeurt zoveel. Iets dat momenteel veel van onze projecten raakt is armoede, het hebben en krijgen van schulden. Dit raakt vele mensen. Mensen die hier als statushouder zijn, mensen die in ons Overweeghuis hebben gezeten, mensen waarmee wij samenwerken in de diverse wijken en jongeren. Hiervoor zijn wij bijvoorbeeld nog op zoek naar schuldhulpmaatjes. Het zou heel mooi zijn als mensen zich naar aanleiding van dit interview zouden aanmelden. Dat kan overigens via onze site: www.missie050.nl.

“Hiernaast zoeken wij ook mensen die ons financieel zouden willen steunen. Het liefst op structurele basis, iedere maand bijvoorbeeld. Dat zou ons namelijk minder afhankelijk maken van fondsen, die vaak na drie jaar weer stoppen… En de laatste, derde manier waarop mensen bij kunnen dragen is door voor ons te bidden. Gebed zien wij als essentieel voor verandering.”