Rachel Wardenaar, Nick Everts en Annelies Noordhof-Hoorn

Een goede week? Ja, zo wordt de week voor Pasen in het kerkelijk jaar genoemd. Maar het is ook de passieweek. De week van een angstige lijdensweg, die toch eindigt in hoop en in een nieuwe start. In deze onzekere tijden van lockdown, ziekte, hoop en verwachting, is deze goede week misschien nog wel meer dan anders een spiegel. We gaan een week van verstilling in, maar voor velen staat het leven al een poosje stil. We lijden veelvuldig onder deze crisis, maar er is nu ook de voorzichtige hoop op een nieuw begin. Op een tijd met meer mogelijkheden en minder ellende.

Deze extra bijzondere week wordt ook dit jaar weer op verschillende manieren herdacht. Waar mogelijk zijn er initiatieven om deze te beleven, en ook bij mensen zelf merk ik bezinning en bezieling in deze periode. We hebben al gelezen over wat er in deze weken in mensen omgaat, en wat er allemaal gebeurt. Ook nu weer zullen we hier iets over lezen. En ongetwijfeld heeft u in uw omgeving ook al heel mooie dingen voorbij horen komen. Laten we proberen deze tijd zo bijzonder mogelijk te maken. Het is een nieuw begin voor ons allemaal. De boodschap van Pasen zal ons straks kunnen verblijden. En tot die tijd mogen we de prachtige oude verhalen uit de Bijbel allen op onze eigen manier gedenken. Samen of alleen, door te vasten of door een andere activiteit, met de kerk of alleen binnen het eigen gezin. Iedereen heeft zijn eigen manier, en dat is iets prachtigs.

De naderende lente past ook goed bij deze tijden. De winter is voorbij. Er is nog een weg te gaan, maar nieuw leven zit al in de knop. We kunnen weer naar buiten, en genieten van al het moois dat de aarde ons te bieden heeft. Ik hoop dat we hier allemaal hoop en kracht uit mogen putten. Want ook zo kunnen we ons bezinnen, vieren en gedenken. In deze tijd kan de gedachte aan de lente ons ook een extra steun zijn, waar we die maar nodig hebben. Want de goede week is een hoopvolle week, maar gedenkt ook een lijdensweg. En die is voor velen nog niet voorbij. Maar we kunnen en zullen aan elkaar blijven denken en elkaar blijven bijstaan. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat overal waar mogelijk gebeurt, en dat deze goede week voor velen een goede spirituele ervaring mag zijn, waarin we ons gesteund weten door elkaar, onszelf, en wellicht ook door iets hogers. Moge het zo zijn.

Wat doen de kerken?

Voor ons ligt de Goede Week. Een belangrijke, zo niet de belangrijkste week voor de kerken. Het begint met Palmzondag, waarna in enkele dagen het Hosanna verschuift naar veroordeling tot de kruisdood. In Stad zijn er twee gezamenlijke initiatieven die de moeite waard zijn om te vermelden. Allereerst zijn er de audio-vespers vanuit de Nieuwe Kerk Groningen, Martiniwijkgemeente en Stadsklooster Groningen. In de Goede Week zullen er op maandag, dinsdag en woensdag vespers online komen. Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en de Paaswake worden in beeld gebracht vanuit een samenwerking van De Bron, De Fontein, Martinidiensten, de Nieuwe Kerk Groningen en Oecumenische Vieringen Groningen. Elke dag is er dus iets te beluisteren of te bekijken.

Maandag: Centraal staat de Arrestatie in de hof van Olijven (Marcus 14:32-51).

Dinsdag: Centraal staat de verhoring en veroordeling door het Sanhedrin (Marcus 14:53-65)

Woensdag: Centraal staat de veroordeling van Jezus door Pilatus (Marcus 15:1-15)

De drie vespers verschijnen op de websites van de organisatoren. Ze zijn ook op een later tijdstip te beluisteren.

De volgende vier kernmomenten worden vertaald in een vier diensten/vieringen:

Witte Donderdag: Op deze dag staat in de traditie de voetwassing, het laatste Avondmaal, het bidden op de Berg en het verraad door Judas centraal.

Goede Vrijdag: Op deze dag wordt stilgestaan bij de veroordeling van Jezus, de weg naar het kruis en het sterven van Jezus.

Stille Zaterdag: Niet in elke kerk krijgt de Stille Zaterdag evenveel aandacht. In het verhaal staat men stil bij de graflegging van Jezus en de stilte die op deze ‘tussendag’ aanbreekt.

Paaswake: Vanaf de schemering vangt de Paaswake aan. De Sabbat is voorbij en men komt samen in afwachting van het nieuwe Licht. In de paaswake klinken er diverse lezingen en wordt de nieuwe paaskaars binnengebracht.

De vieringen worden opgenomen in de Martinikerk en komen op de websites van de deelnemende kerken. Op zaterdag komt zowel de viering van Stille Zaterdag als de Paaswake online. Deze lopen normaal gesproken in elkaar over.

---

“Vastend achter de schermen”

Pieter Versloot over de lijdenstijd in lockdown:

"Voordat de veertigdagentijd begon nam studentenvereniging CSFR contact met me op. Een deel van de vereniging had besloten tot de Pasen gezamenlijk te vasten. Men vroeg of ik bij de aftrap van hun avontuur via Google Meet iets wilde vertellen over vasten. Dat wilde ik wel en niet lang daarna zaten we achter de schermen: Arjen Zijderveld (studentenwerker vanuit het GSp en IFES) was er ook bij. Ik keek in de gezichten van zo’n vijftien twintigers, die ernaar uitzagen de weg naar Pasen zo diep mogelijk te beleven. Daar had iedereen wat voor over: minder tijd op de mobiel, geen alcohol, geen vlees eten, niet vloeken en of schelden, etc.

De groep werd opgedeeld in kleine app-groepjes, waarin ze elkaar konden aansporen, bemoedigen, tips geven, etc. Ik vroeg spontaan of ik mee mocht doen met zo’n appgroepje. Dat was geen enkel probleem. Ik kon toen niet bevroeden wat er allemaal in mijn familie zou gebeuren. Het vasten lukt me slecht. Het valt me tegen waar ik het zoek in barre tijden. De studenten doen het beter dan de dominee. Dagelijks helpen hun appjes mij de aandacht terug te brengen naar Christus. Ze nemen me mee naar Pasen. Er gebeuren mooie dingen achter de schermen in Groningen…"

Pieter is getrouwd met Babette en vader van Coen. Pieter is dominee van de Martiniwijkgemeente in Groningen.

---

Tocht der tochten

Een kleine terugblik op het dagelijks pepervloggen in de veertigdagentijd:

"Is Sint Corona eindelijk gevallen? Nog lange niet, nog lange niet. Ze loopt me voor de voeten. Traag vlog(g)en we door de tijd, dag na dag. Steeds anders. Wat zie ik? Wat en wie kom ik tegen? Hoe ga ik?

Halfweg askruis en palmtak ben ik nu. Midden in de woestijn. De storm, die met rare virussen en ander klimatologisch onheil wordt opgestuwd, breekt mijn leefwereld af, vervormt haar, ruïneert. Ik ben niet gek. Mijn eerste impuls is wegduiken. Ik houd de luiken dicht. Immers, ik verlang naar veiligheid, zekerheid, stilstaan bij wat was, het bekende. Mijn leventje. Ik weet toch niet beter.

De storm bereikt mijn huis, ramen uit de sponningen. Wat nu?

Ik overpeins alle mogelijkheden. Even wegvluchten in mijn gedachten! Vermeien tussen de dikke muren van een oude kerk. Wachten op wie mij iets aanreikt, op nabijheid van de leider, de profeet, aanwaaiende liefde…

Ik kijk in de spiegel. Zie wie ik ben én wat zou kunnen? Want ergens onder in de kelder hebben we onze zaden bewaard. Er is een basis. Er kan iets nieuws uit worden opgebouwd. Ik kan het dorre land herscheppen. Door het heden heen schijnt de paarse tekening die ik heb weggekrast. Spiritualiteit die bleef. Intuïtief hergebruik ik.

Ik stap naar buiten, pak de spade ter hand. Kies voor het ongewisse. Intuïtief. Ik ben nergens met tien woorden als een belofte.

Mijn tocht der tochten. Het tocht. Van alle kanten komt storm aangewaaid. Ik verkil in natte kou. De buitenkant. Van binnen gloeit innerlijk vuur, warmte van nabijheid met mezelf, uitnodigende nabijheid van jou en Jou.

Ik ben het huis uit. Nog tijden voor de boeg heb ik deze week toch al iets gekozen, mijn stem uitgebracht. Waarvoor? Wat heeft de doorslag gegeven?

Cornelis, kerkganger van de Oecumenische Vieringen Groningen (Peper)

Voor het terugkijken van alle vlogs in de veertigdagentijd: https://ovg-web.nl/vieringen/40-dagentijd-2021/

---