Onder de naam ‘Kunst van het ouder worden’ is een serie bijeenkomsten in Het Dok in Lewenborg geweest, die al in 2019 begon. Een mooi initiatief van bewoners in samenwerking met de gemeente Damsterboord. Door corona liep het helemaal anders dan eerst gepland, zodat de laatste bijeenkomsten pas dit jaar konden plaatsvinden. Ik had een gesprek met de twee mensen die aan de wieg van dit project stonden: Willy Westra en Jan Wilts.
Hoe is het idee voor deze serie ontstaan?
Willy: “Ik had twee motivaties: In de stad was er al een vergelijkbare serie geweest. En na mijn pensionering nam ik deel aan een praatgroep over zingeving vanuit de kerk in Het Dok. Gelijktijdig constateerde ik dat, als je ouder wordt, het prettig is als dingen dichterbij plaatsvinden.”
Willy miste in de wijk iets wat cultureel en verdiepend was. Een type activiteiten waarbij mensen in de derde levensfase elkaar kunnen ontmoeten, herkenning kunnen vinden en inspiratie kunnen opdoen. Maar ook gedachten uitwisselen over wat ouder worden inhoudt. Dit op een aangename manier, niet vanuit het ‘zorgdenken’, maar met de levensloop als rode draad. Er werd gekozen voor verschillende vormen: toneel, lezing, workshop, dichten en documentaire. Het onderliggende motto was: ‘iedereen wil ouder worden, maar niemand wil oud zijn’. Zij klopte aan bij Jan Wilts, met de vraag hoe dit idee verder uitgewerkt kon worden. De bijeenkomsten moesten dus inhoudelijk iets meer bieden. En om de vooral oudere wijkbewoners te trekken moesten de bijeenkomsten zoveel mogelijk overdag in de wijk plaatsvinden. Het Dok, het wijkcentrum van Lewenborg, was om te beginnen al een ideale locatie.
Heb je de mensen direct aangesproken die je erbij wilde hebben?
“Ja, zelfs uit de stad. De serie is ook gepromoot via Senioren TV van OOG, de wijkkrant De Lewenborger, de Gezinsbode en Kerk in Stad.”
Voor een verdere realisatie en vormgeving van de inhoud namen Willy en Jan contact op met Jacqueline Haarsma van het WIJ-team en Wigle Sinnema van de Bibliotheek/Forum. Voor de praktische kant van zaken koos men Ineke Visser-Pot, oud-wijkverpleegster en een zeer kordaat type. Verder werd Daan Wiers van de Oude Bieb erbij gevraagd. Een echte bemiddelaar, want “zo iemand heb je nodig bij zo’n initiatief”.
De aftrap van de serie vond in het najaar van 2019 plaats, met een voorstelling van het PlusToneel. Zij speelden het stuk ‘Het Onderzoek’, dat was geschreven en geregisseerd door Lewenborger Roelof Jonker. Het ging over een oude man, twee medewerkers van een wijkteam en een bezorgde buurvrouw.
Januari 2020 kwam Douwe Draaisma met de lezing ‘Ach, wat is oud?’. De centrale thema’s van deze lezing waren: werking van het geheugen en tijdsbeleving. In februari 2020 gaf Wycher van Bremen de workshop ‘Fris en fruitig’. Hierin stond centraal: Hoe blijf je fris en fruitig tussen de oren? Wat kun je zelf doen? Hij benaderde dit vanuit de positieve psychologie.
En toen kwam er lange tijd niets, vanwege corona en lockdowns.
Uiteindelijk werd de draad in maart van dit jaar weer opgepakt door het gesprek dat Rense Sinkgraven had met Jean Pierre Rawie over diens leven als dichter en schrijver. Met als titel ‘Vroeger was alles beter, behalve de tandarts.’ De serie werd eind april afgesloten met de filmdocumentaire Young@Heart van Stephen Walker uit 2007. Deze documentaire volgt koorleden tijdens hun repetities als voorbereiding voor hun optreden. De gemiddelde leeftijd van deze koorleden is 81 jaar! Hun muziek is onverwacht en druist in tegen het stereotype van deze leeftijdsgroep.
“Het is belangrijk dat zoiets mogelijk is in Lewenborg”
Gezien de aantallen bezoekers, voor het grootste deel wijkbewoners, is duidelijk geworden dat er wel vraag is naar iets meer verdieping en inhoud. Het wijkcentrum moet er ook voor dit soort zaken zijn. Jan Wilts, de predikant van de gemeente Damsterboord, was ook bij alle bijeenkomsten aanwezig en deed het woord als inleider. Zelf zegt hij over het project: “De kerk is er ook voor de samenleving en heeft daarom deelgenomen.” Hij ziet het daarnaast als een bijdrage aan de leefbaarheid van de wijk. “Het is ook belangrijk dat zoiets mogelijk is in Lewenborg.”
