We leven niet meer in de Middeleeuwen! Dat zijn we, vermoed ik, wel met elkaar eens. Maar toch bekruipt mij steeds vaker het gevoel dat er in de lage landen een steeds grotere groep mensen is die terugverlangt naar de Middeleeuwen. Die terugverlangt naar het ‘onversneden’ christendom dat daarbij hoort. Een ‘onversneden’ christendom waarin ‘echte’ mannen nog ‘echte’ mannen zijn en waarin vrouwen vooral ‘hun plaats’ moeten kennen, binnenshuis, met als belangrijkste opdracht zorgen voor nageslacht. Dit als een natuurlijke schepping.

Het is het onversneden christendom waar het Forum voor Democratie en de SGP dagelijks naar terugverlangen. Waarbij de een het christendom misbruikt voor zijn eigen politieke programma en de ander de Taliban is van de lage landen. Dat onversneden christendom van de Middeleeuwen is gestoeld op een natuurlijke theologie, waarin het recht van de sterkste geldt, waarin de rollen, man en vrouw, als natuurlijke wetten gelden.

Dat terugverlangen naar de Middeleeuwen, dat zie ik in ons land al een aantal jaren terug in ons natuurbeleid. Dat klinkt u misschien wat vreemd in de oren. Onder druk van natuurorganisaties werd twintig jaar geleden de steenmarter uitgeroepen tot een beschermde diersoort. Deze hoorde toch echt, van oudsher, thuis in ons land en moest worden beschermd. Ondertussen is het in binnensteden een ware plaag geworden, maar niemand durft te opperen dat we deze diersoort misschien toch maar moeten laten uitsterven, omdat de steden van eenentwintigste eeuw iets anders zijn dan de steden in de Middeleeuwen.

Een soortgelijk geval zag ik onlangs op tv waar het gaat om de bever. Die in Limburg dijken kapot bijt, terwijl de watersnood daar nog lang niet verwerkt is. Er gaat momenteel geen week voorbij of ik hoor op radio en tv wel ergens een lofzang klinken op de terugkeer van de wolf naar ons land. Ongetwijfeld zal de wolf in de middeleeuwen hier hebben rondgelopen. Maar dat wil niet zeggen dat hij er nu nog in past. Je zal maar een schapenboer zijn in Drenthe of Friesland en op een ochtend de helft van je schaapskudde doodgebeten vinden!

In het onversneden christendom kennen we het verhaal dat de wolf vredig naast het schaap ligt. Maar in de moderne tijd van de eenentwintigste eeuw leggen we dat uit als een metafoor, geen realiteit.

Voor de wolf is er wat mij betreft maar één oplossing: zo snel mogelijk terug naar de Russische steppe, daar waar de Middeleeuwen nog niet voorbij zijn. Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.