Het schijnt goed voor een mens te zijn om er zo nu en dan even tussenuit te kunnen. Even afstand nemen van de dagelijkse sleur en het vertrouwde leven. Sommigen gaan daarvoor echt op avontuur, anderen kiezen voor het veilige vakantiehuisje waar ze al jaren komen. De meesten kiezen voor een variant daar ergens tussenin, maar ik ken niet veel mensen die helemaal niet even weg gaan zolang ze dat nog kunnen.
Wij zijn net terug. Een lang gekoesterde droom is in vervulling gegaan; we hebben in Ierland rondgetrokken, en en passant op de heen- en terugreis nog wat Engeland en Schotland meegenomen. Het is een heel andere wereld, niet in de laatste plaats omdat je er links moet rijden. Op gewone wegen lukt dat nog wel, maar op rotondes is het echt even anders uitkijken. En verder golft alles er; het lijkt wel of er geen akker of weiland helemaal horizontaal ligt. Zeker in het land waar ze het voetballen en andere veldsporten hebben uitgevonden, zal er zo hier en daar wel een stukje recht tussen de lijnen liggen, maar terug in Nederland viel me vooral op hoe vlak het hier is.
Ik vertel niks nieuws, natuurlijk. De verschillen zijn bekend, de overeenkomsten ook. Ook in de landen ten westen van ons wonen gewone mensen, net als hier. En die gewone mensen zijn weer onder te verdelen in tal van sub-soorten: verstandige en dwaze, hallo-zeggers en zwijgers, uitbundige en stugge, armoedzaaiers en patsers, voorranggevers en voorrangnemers, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Tegenwoordig kun je ook in den vreemde goed op de hoogte blijven van wat er thuis speelt, zowel thuis-thuis als in het land. We konden met ons kind overleggen over haar aanstaande verhuizing, met medegemeenteleden over het openen en sluiten van het kerkgebouw, en we konden het voetbal en de landelijke politiek volgen. Alleen tijdens de wedstrijd Nederland-Roemenië zaten we op een veerboot, waar tv-beelden niet in de openbare ruimte vertoond mochten worden. De baliemedewerkster van de ferrymaatschappij vond het ook niet leuk, maar voor haar was het misschien maar goed ook, zei ze, want haar collega aan de balie was Roemeens.
Wat ons op reis in elk geval niet is ontgaan, is dat de formatie van het nieuwe kabinet gewoon doorging. Zelfs voor de BBC was het een headliner dat er hier begin deze maand een bijzonder rechts kabinet is beëdigd. Je zou kunnen zeggen dat we er maar aan moeten wennen; in de ons omringende landen zijn vreemdelingenhaat en egoïsme net zo aanwezig als bij ons.
Maar ik wil er niet aan wennen. En gelukkig weet ik dat ik daarin ook niet de enige ben. Er moet ergens een wal zijn die dit schip keert, want de mensheid is er niet voor gemaakt om anderen uit te sluiten, alleen voor zichzelf te leven. Af en toe er even tussenuit is tot daaraantoe, maar uiteindelijk zullen we niet alleen ons land, maar ons hele moederschip Aarde samen in de vaart moeten houden.
