De komende dagen zullen de verhalen van Jezus’ kruisdood en opstanding weer gelezen worden in onze kerken en wereldwijd. Ieder jaar weer klinkt dit bijzondere verhaal dat zoveel verschillende reacties oproept.
De een legt het verhaal naast zich neer als een sprookje, als tegennatuurlijk, en ziet dit verhaal en vele andere als verhalen die hoop geven aan mensen die in de diepste nood verkeren. “Mensen die in de sloppenwijken wonen in derdewereldlanden,” zei een man uit de wijk eens tegen mij. “Wij weten inmiddels wel beter…”
Een ander hoort het misschien al voor de zoveelste keer gelovig aan. En tóch kun je bij een zoveelste keer alsnog gegrepen worden door het verhaal. Zo bekend en toch ergens nieuw. Dat overkwam mijzelf in ieder geval. Meerdere keren heb ik het verhaal van Jezus’ kruisdood gehoord en opeens werd ik erdoor gegrepen. Jezus die de kruisweg ging voor mij. Opeens raakt een verhaal dan veel dieper, verdiept de betekenis zich en – merk ik nu steeds meer – wordt het mysterie van Goede Vrijdag en Pasen alleen maar groter.
Door de ervaring van dit mysterie merk ik dat de afstand zich verkleint tot mensen die zoveel vragen hebben over het kruis en de opstanding van Jezus. Rationele vragen bij waarom Jezus de weg van het kruis moest gaan en hoe dat voor ons allemaal genoeg is. Het tegennatuurlijke van een opstanding uit de dood. Maar “het opstandingsbericht vraagt van ons veel meer dan verstandelijke instemming” en “om een diepere vorm van onze deelname, iets fundamentelers: existentiële aanvaarding van dit gebeuren, van deze grote geloofswaarheid,” zegt Tomáš Halík in zijn boek Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven. In die aanvaarding komt de transformerende kracht van de opstanding tot uitdrukking in ons leven. Staan wij op met Jezus en wordt het nieuwe leven zichtbaar in en door ons heen. En hierdoor is soms ook weer afstand merkbaar in de relaties met anderen die in de vragen blijven hangen. Want als je in navolging van Jezus liefde laat zien die tot het uiterste gaat, word je ook wel eens als dwaas bestempeld.
Het verhaal dat zoveel verschillende reacties oproept… Ik hoop dat iemand die in de vragen blijft hangen of het naast zich neer heeft gelegd zich over een drempel heen laat helpen door mij (en jou). Zoals de leerlingen van Jezus Thomas opzochten en hij later alsnog hetzelfde mocht zien als de andere leerlingen al hadden gezien en hetzelfde ging belijden. Omdat ik geloof dat het niet alleen goed nieuws is voor mensen in moeilijkheden ergens ver weg, maar ook voor wetenschappers en welgestelden in ons eigen land.
En voor als je de paasboodschap in de komende dagen gelovig aanhoort: een impactvol Pasen toegewenst!
Tip: loop de kruisweg door de Sint Jozef en creëer zo de mogelijkheid om gegrepen te worden door de weg die Jezus ging voor jou.