Alexandra is nu een paar maanden lid van de redactie van Kerk in Stad en sinds kort weet ze dat ze in Groningen blijft: ze wordt predikant van de Nieuwe Kerk. Daar zijn we natuurlijk blij mee, want ze wil graag in de redactie blijven en op zijn minst blijven schrijven.

Je hebt een bijzondere achternaam.
“Ik kom uit Luxemburg en heb daar tot mijn achttiende gewoond. De achternaam heb ik van mijn Franse vader en ik heb een Nederlandse moeder. Mijn gezin was tweetalig, we spraken Nederlands en Frans. En op school spraken we Luxemburgs en leerden we Frans en Duits. Ik heb altijd wel geweten dat ik dominee wilde worden en ik heb me al op mijn zestiende georiënteerd. Ik heb in Straatsburg gekeken en ben toen nog eens in Leiden geweest. Maar het werd Groningen, de VU in Amsterdam sprak veel minder tot de verbeelding, maar in Groningen is de studie theologie in de voormalige rechtbank, een prachtig gebouw natuurlijk. Dus ik ben in 2012 in Groningen gaan studeren en nu word ik er ook predikant.”

Hoe was je studententijd?
"Gelukkig kwam ik in het Moeshoes terecht, een fijne plek om te wonen. Ik heb best wel heimwee gehad, maar ik dook wel helemaal in het studentenleven. Er zijn toch best wel wat cultuurverschillen moet ik zeggen. Als het gaat om het opgroeien van kinderen: die hebben bijvoorbeeld vaak vijftien kilometer moeten fietsen om bij hun school te komen, dat soort dingen waren in Luxemburg wel anders. En, eerlijk gezegd: Nederlanders zijn krenteriger, maar Luxemburgers zeuren meer.

“Ik ben gegaan voor het Nederlanderschap, dus heb me zo goed mogelijk ingeburgerd. Zowel Jiskefet als de liedjes van Elly en Rikkert hebben daarin goed geholpen.”

En je wist altijd al dat je theologie wilde gaan studeren?
"Kijk, ik heb ook wel de fase gehad dat ik prima-ballerina wilde worden, maar eigenlijk wist ik het gewoon en dat is vervolgens ook aangemoedigd. Ik ben een tijd misdienaar geweest in de Rooms-Katholieke Kerk in Luxemburg: het opende mijn ogen voor liturgie en oecumene. Voor mij was het ook heel gewoon dat vrouwen predikant waren, dat had ik al om me heen gezien. Ik vond het wel vervreemdend dat tijdens mijn studie het weer een item was: dat voor sommige studenten vrouwen geen dominee konden zijn.

“Ik vond het een leuke opleiding, er was een warme sfeer. Ik deed de RUG-bachelor met een PThU-minor, zo kwam de predikantsmaster in zicht. Homiletiek (preekkunde) vond ik erg leuk, ik hield altijd al van spreekbeurten houden, speeches geven, et cetera. Mijn tijd in Amerika is belangrijk voor me geweest, ik heb een half jaar gestudeerd in Texas. We hadden elke week Avondmaal op de campus, met iedereen. En het was dicht bij de Mexicaanse grens; het profetisch aanwezig zijn als kerk heb ik daar echt ondervonden.”

Je bent nu studentenwerker.
"Ik ben ongeveer vier jaar lid geweest van de Navigators en daarna werd ik lid van GSV. En toen ben ik al gauw studentenwerker geworden via IFES. Studenten vind ik een leuke groep om mee te werken. Ze zitten in zo’n vormende periode. Vooral de kleine ontmoetingen en de individuele gesprekken vind ik waardevol.

“Naast dit werk ben ik al een tijd actief bij de ChristenUnie, ik ben een tijd fractiemedewerker geweest en nu voer ik het woord in debatten. In dat werk vond ik de contacten met mensen, de verhalen over waar ze zich voor inzetten, altijd erg interessant. Het werk bij de ChristenUnie is gestopt, maar die interesse blijft.”

“Dat was wel mijn droom, in de stad blijven en dan als predikant”

En je eigen plek in kerkelijk Groningen?
“Dat is al heel wat jaren de Nieuwe Kerk. Mijn echtgenoot Janwillem heeft een vrijgemaakte achtergrond. We zijn in 2020 getrouwd en toen hebben we ervoor gekozen om lid te worden van de Nieuwe Kerk en daar actief te worden, Janwillem heeft veel kinder- en jeugdwerk gedaan. Ik heb afgelopen seizoen meegedaan met Op het Spel, de theaterproductie van de Nieuwe Kerk. Dat liep tegelijkertijd met het beroepingswerk, ik hoopte toen extra dat ik predikant zou worden op een plek waar zoveel mooie dingen gebeuren.”

En toen kwam er een parttime predikantsplaats vrij…
“Dat was wel mijn droom, in de stad blijven en dan als predikant. Al met al had het wel wat voeten in de aarde voordat het zo ver was, maar nu gaat het dan ook echt gebeuren. Ik ga voor 0,4 fte (twee dagen) aan het werk in de Nieuwe Kerk en blijf 0,4 fte werken bij IFES. De focus zal liggen op het voorgaan en de verbinding met Stad. Het redactiewerk voor Kerk in Stad is trouwens al een fantastische bron natuurlijk. Je wordt van alle kanten geïnformeerd. Bovendien is het een leuke redactie.”

Waar ga je het over hebben op 13 oktober?
“Het zal gaan over de Emmaüsgangers. Dat vind ik een rijk verhaal. Het moment van herkenning zit ’m in het samen eten, iets tastbaars delen. De uitleg van de Schrift alleen is niet genoeg, het aha-moment komt pas bij het delen van de maaltijd, gemeenschap-zijn. Ik word daar blij van. Ik houd trouwens ook van koken. Ik zie uit naar ontmoeting met mensen in de gemeente, zodat ik op zondagen ook meer verbinding heb en weet wat er in levens speelt.”