De bekende auteur Tomas Sjödin houdt van mensen, muziek en geluiden om zich heen en toch schreef hij een boek over stilte. In het eerste hoofdstuk: ‘Vanuit een bruisend leven’ bekent hij een spraakzaam kind te zijn geweest en een spraakzame volwassene te zijn en dat het waarschijnlijk ook niet meer verandert. Juist hierom denkt hij bij uitstek geschikt te zijn om een boek te schrijven over het belang van stilte.
In het boek vertelt hij open over zijn verlangen naar stilte en zijn weg daarin door de jaren heen. Zo begint hij nu elke dag met stil zijn bij God. Vanuit gesprekken met een aantal mensen, onder wie Martin Lönnebo, Eugene Peterson en Philip Yancey, en vanuit andere boeken belicht Sjödin verschillende aspecten van stil zijn.
Bepalend voor zijn persoonlijke weg is een citaat van Per-Anders-Hellqvist geweest. Deze musicoloog schreef: “Stilte is geen nulstand. Stilte is vol inhoud. In de stilte wordt de dikke deken van onze dagelijkse akoestische omgeving weggenomen. Dan worden we opeens de onverwachte rijkdom daaronder gewaar, zoals een diepzeeduiker de wonderen van de zeebodem ontdekt.”
Ook al het rumoer rond corona krijgt een plek in een apart hoofdstuk: ‘Mijn onrust is bekend bij U.’ De auteur beschrijft hoe hij zelf in Spanje was, toen het onwerkelijke gebeurde. Bijna alle gesprekken bevatten ineens zinnen als: in deze tijd of deze rare tijd. Zo praatten we eerder nooit. We hobbelden maar wat door. Maar plotseling werd duidelijk dat we geen macht meer hebben over de tijd. En dat allemaal door een klein virus. Er trad een soort tijdloosheid in. We kregen volop de tijd en in die tijd bleef het stil. Maar het was geen stilte om van te genieten. Het was ijzingwekkend stil. We vulden de stilte op met eindeloze gesprekken over de pandemie en het virus. Alsof we met ons praten erover het virus en ook onze onrust konden bezweren.
De auteur beschrijft zelf door die onrust getroffen te zijn. Hij vertelt treffend en beeldend hoe hij daarmee probeerde om te gaan. Hoe in de maanden dat zijn gemeente niet bij elkaar kon komen het bos zijn kerk werd. De wandeling werd een liturgie met afwisselend lange stiltes en stukken met hardop uitgesproken verlangens, wensen en gebeden. Want, zo zegt hij, het uitspreken van onze onrust is meer dan een vorm van therapie. In zijn leven is het verbonden met geloof in een persoonlijke, ontvankelijke God. Bidden omschrijft Tomas Sjödin als een ongecensureerd spreken met God. Daarbinnen kan je de dingen loslaten, de controle verliezen en mag je erop vertrouwen dat er krachten zijn die onze berekeningen overstijgen.
“Bidden is je laten vallen en erop vertrouwen dat je wordt opgevangen. Je hoeft niet te geloven dat het zo is, voor je het gesprek begint. Je kunt ook in de omgekeerde richting gaan. Eerst praten dan geloven.”
Een vlot geschreven boek met eerlijke en mooie aansprekende teksten over het thema stilte.
Tomas Sjödin, Het geluid van de stilte: Stil zijn in Gods aanwezigheid
Heerenveen: Ark Media, 2021
ISBN: 978 90 338 0252 2 | € 18,99
