Vóór het krieken van de dag werk ik het interview uit dat ik vorige week mocht hebben met broeder Thomas Quartier, Benedictijns monnik uit Leuven en hoogleraar liturgische en monastieke spiritualiteit in Nijmegen. Door mijn studeervertrek klinkt zacht de eerste ‘bedezang’ van zijn cd: ‘Ongekuste dag’ heet deze – hoe toepasselijk voor dit moment. Br. Thomas komt 13 november naar Groningen om zijn cd met bijbehorend boek te presenteren. In het boek – met als ondertitel Liederen bidden door de dag staan de liedteksten afgedrukt, met meditaties rondom de tien liederen die de dag van een monnik markeren: de getijden van het klooster. De muziek is in de traditie van de Amerikaanse singer-songwriter Bob Dylan.

Thomas, hoe ben je ertoe gekomen om een gitaar ter hand te nemen om deze eigen liederen op te nemen?

"Ik moet zeggen dat deze muziek mij min of meer overkomen is. Midden in de coronatijd kwam ik weer de koffer met mijn gitaar tegen. Maar laat ik bij het begin beginnen. Rond mijn vijfendertigste ben ik aan mijn kloosterlijke avontuur begonnen. Ik was vóór die tijd organist in een katholieke kerk in Duitsland, maar dat kon ik naast mijn wetenschappelijk werk als theoloog niet meer waarmaken. Mij trok het kloosterleven, waarbij de getijden een belangrijke factor waren. Maar had je toen gezegd: over een paar jaar loop jij in een zwarte pij en bent monnik, dan had ik je uitgelachen. Dat proces heeft wel een paar jaar geduurd. Ik had er wetenschappelijke belangstelling voor, en raar maar waar: ik werd daarmee uiteindelijk mijn eigen studieobject."

"Oppervlakkig gezien zou je kunnen zeggen dat ik bleef doen wat ik altijd al deed, maar het monnik worden is voor mij een radicale breuk in mijn leven geweest. Dat is het eerste wat mij overkomen is. Het tweede is dat ik eigenlijk altijd wel muzikaal geleefd heb. Ik ben geen beroepsmusicus, maar ik heb bijvoorbeeld mijn studie gefinancierd door in bandjes op te treden. Ik wilde niet verder in de muziek – ik heb dat toen ook tijdelijk opzijgezet om me aan de wetenschap te wijden, maar in het klooster kwam de muziek wel weer terug, in de typische kloostervormen…"

“Toen Bob Dylan in 2016 de Nobelprijs voor literatuur gewonnen had, besefte ik dat dít de muziekstijl was die mij precies paste, dat het eigenlijk heel gek was als ik me beperkte tot die typische kloostermuziek. En is het niet zo dat monniken de hele geschiedenis door in een culturele-muzikale resonantie met hun tijd hebben geleefd? Ik werd uitgenodigd om een podcast over Dylan te maken, juist in die dode coronatijd, kwam mijn gitaar tegen, vond het aardig om ook stukjes Dylan in de podcast te verwerken. En zo is van alles bij elkaar gekomen, en mogen nu mijn bedezangen klinken als reflectie op onze tijd. In het begin vroeg ik me af of ik wel in monnikspij, in vol ornaat kon optreden. Maar ik doe dit, juist als monnik – daar is niets tegenstrijdigs aan.”

Op dit punt van het interview riep de bel br. Thomas naar de vesper. Terwijl bij mij nu de bedezang ‘Bisons van Basan’ klinkt, roept mijn vrouw me voor het ontbijt. Ik verheug mij erop Thomas op 13 november in Groningen te ontmoeten!

Concertpresentatie: Bedezangen met br. Thomas Quartier OSB
Datum: Zaterdag 13 november 2021
Tijd: 20.00-21.00 (inloop 19.45)
Plaats: Pepergasthuiskerk, Peperstraat 20, 9711 PC, Groningen.
Aanmelden: https://stadskloostergroningen.nl/events/concertpresentatie-bedezangen-met-br-thomas-quartier-osb/