Petra Elzes is sinds een tijdje lid van de redactie van Kerk in Stad en houdt zich vooral bezig met het beeldmateriaal in het blad. Ze maakt graag foto’s en heeft kijk op kleuren en verhoudingen. In dit interview vertelt ze wat meer over zichzelf.

Het Hoge Land
“Ik ben in 1952 geboren in Saaxumhuizen en opgegroeid in de polder bij Den Andel, in een gezin met een normatief geloof. Er was altijd de dreiging van de hel. Het was intens om zo te leven, ik was er een tijdje van overtuigd dat ik de zending in moest om mensen ervoor te behoeden om in de hel terecht te komen. Ik ben de oudste van het gezin, mijn vader overleed toen ik dertien jaar oud was. Volgens het geloof was vader beter af, hij was nu immers in de hemel.”

Rooie RUG
"Ik ben gaan studeren in Groningen, aan de Rooie RUG. Ik werd ervoor gewaarschuwd, dat rode bolwerk met al die ongelovigen. Het heeft me enorm geholpen los te komen van mijn achtergrond. Ik was betrokken bij een Agapègroep. Ik maakte kennis met het gedachtengoed van Dorothee Sölle, verdiepte me in feministische theologie en deed ook wat dingen bij het GSp.

“Dat ik naar de universiteit ging lag niet zomaar voor de hand, maar ik heb het mooi wel gedaan! Ik heb eerst de Pedagogische Academie gedaan en daarna studeerde ik Orthopedagogiek aan de RUG.”

Begeleiden met zorg
“Ik heb met veel plezier lesgegeven in het MBO. Daar zijn de leerlingen met vakkennis en praktische vaardigheden die we hard nodig hebben in onze samenleving. Ik houd van mensen. Voor mij is het heel helder: voor ieder mens is er een plek waar talent kan groeien. En als er belemmeringen zijn, dan zet ik me daar graag voor in. Ik heb me als orthopedagoog/GZ-psycholoog altijd beziggehouden met het creëren van passend onderwijs. Het helpt vaak als een kind of jongere een diagnose krijgt: erkenning voor wat er is én voor wat er kan. Het is geen excuus maar geeft wel begrip.”

Pensioen
“Inmiddels ben ik een paar jaar met pensioen. Ook nu werk ik graag met mensen. Eerst ben ik in Ghana geweest, ik heb daar kinderen met beperkingen begeleid en nu ben ik graag in touw met en voor allerlei mensen. Het maken van grafiek is een hobby. Er komt telkens wat op mijn pad. Ik ben snel enthousiast en ik voel me ook vaak verantwoordelijk. Daar moet ik wel wat balans in zien te vinden!”

Peper
"In Groningen ben ik eerst actief geweest bij de PKN, in Paddepoel heb ik vooral jeugdwerk gedaan. Later, in Beijum, heb ik veel gehad aan ds. Jelle van Loon. En nu ben ik alweer zo’n vijfentwintig jaar actief in de Pepergasthuiskerk.

“Het spreekt me aan dat iedereen zijn of haar eigen visie mag hebben, een eigen godsbeeld. Dat het oecumenisch is vind ik heel prettig. Dat ruimdenkende vind ik belangrijk, er is ruimte voor rituelen, zoals het delen van brood en wijn. Ook het licht als teken van de Aanwezige en een icoon, vind ik fijn. Je kunt de Peper een elitaire groep noemen, maar voor mij is het een plek om gevoed te worden. Ik wil blijven zoeken en in de Peper kan en mag dat. In de Peper gebeurt ondanks een onzekere toekomst veel moois, mensen luisteren naar elkaar en voelen zich veiliger. Ik ben bezig met de groep ‘Drijfveren’ en we krijgen veel lovende reacties. Hoe het verder zal gaan weet ik niet, dat zullen we zien. Maar we hebben tegen elkaar gezegd: Zolang het licht brandt, blijven we bij elkaar.”

Creativiteit
“Ik geniet van het werken met foto’s en ben dus bezig met grafiek, ik maak onder andere houtsneden van mensen. Het is mooi om te zien dat mijn zoon daarmee verder is gegaan, hij heeft Minerva gedaan. En mijn kleinzoon zit op de Rietveld Academie.”