Deze dagen worden we op een bijzondere manier bepaald bij de tijd. Allerzielen ligt net achter ons, met lichtjeswandelingen of alom gedenkavonden op begraafplaatsen en vanuit uitvaartcentra. Een breed spoor van licht bij al het voorbijgaan aan de tijd.
Ook in kerken groeit het aanbod rond Allerzielen. Vanouds in katholieke kerken, nu ook in steeds meer Protestantse kerken kun je rond Allerzielen terecht om te herdenken en een kaarsje aan te steken. Het past binnen de groeiende aandacht voor rituelen in onze tijd. Bij al het verglijden van de tijd raken ze aan wat wezenlijk en blijvend is. Misschien ook wel een schuilplaats tegen het voorbijgaan van de tijd. En wat heeft de kerk wat dat betreft een rijke traditie om uit te putten! Stevig verankerd in een eeuwenlange traditie die getuigt van Licht, dat terugkomt.
Deze dagen worden we op een bijzondere manier bepaald bij de tijd. De tijd, onze kloktijd, die doortikt en zonder pardon laat zien dat we een eindige tijd van leven hebben. De tijd die ons soms zo veel te snel gaat of juist zo langzaam verstrijkt. We zijn met de tijd in de weer. We hebben beperkte tijd van leven, en onze tijdgeest lijkt erop te hameren om alles uit deze eindige tijd te halen wat erin zit en te genieten waar mogelijk. “Leef, pak alles wat je kan” (Andre Hazes, ‘Leef’).
“In de tijd gekomen, uit de tijd gekomen.” Ik las het eens in een rouwadvertentie en het bleef me bij. We komen met onze geboorte in de tijd, en met ons sterven gaan we uit de tijd. Er klinkt een ander perspectief op tijd in door. Er is onze kloktijd, de tijd dat we hier op aarde leven. Daar zijn we in gekomen en daar gaan we ook weer uit. Willem Wilmink dicht erover:
In ’t Nederlands is iemand dood gegaan,
over zijn reis wordt nooit meer iets vernomen.
In het Twents is iemand uit de tijd gekomen,
dus je weet zeker: hij kwam veilig aan.
Teer vertrouwen dat onze kloktijd niet het enige recht van spreken heeft, maar een wijder perspectief van Tijd en eeuwigheid, die kan doen ontspannen en de focus verleggen van het krampachtige alles uit deze tijd willen halen naar het geheim van de wezenlijke tijd, die de grenzen van tijdelijkheid overstijgt. In het hier en nu.