Het is al veel te laat, ik moet eigenlijk gaan slapen, maar zoek op een Reddit-forum naar non-binaire personages in de Bijbel. Ik weet namelijk wel dat God in ieder geval trinitair is, Die de mens mannelijk-en-vrouwelijk schiep, en dat er volgens Paulus in Christus noch man noch vrouw is. Maar non-binaire personages in de Bijbel? Daar heb ik op de zondagsschool niets over geleerd.
Queers zijn er altijd geweest, maar ze zijn steeds weer weggeschreven uit de geschiedenisboeken. En dus ook uit de bijbelboeken. Maar als je goed leest, zijn er sporen terug te vinden in de verhalen. Op Reddit wordt daar flink over geroddeld.
Ik vind er een post over Abdimalkah, de ‘Ethiopische eunuch’ uit Handelingen 8. Volgens die post vormden eunuchen in bijbelse tijden een soort derde gender. En hoewel castratie natuurlijk niet te vergelijken is met genderbevestigende operaties nu, zit daar wel wat in als we denken aan de sociale positie die eunuchen innamen. Ze waren een uitzondering, ‘anders’, en als ze geen hoge maatschappelijke positie bekleedden, werd er op ze neergekeken omwille van hun castratie. Net als vrouwen mochten ze de tempel niet in.
In Handelingen 8 is Abdimalkah op de weg terug vanuit Jeruzalem, op een verlaten weg in de buurt van Gaza. In zijn reiswagen leest hij samen met de apostel Filippus een stukje uit Jesaja: “Als een schaap werd Hij naar de slacht geleid; als een lam dat stil is bij zijn scheerder, deed hij zijn mond niet open.”
Ik open een ander tabblad en typ ‘queeringthemap.com’ in. Queer geschiedenissen die weggeschreven worden, dat gebeurt dus al eeuwenlang. Daarom zijn websites als deze zo belangrijk, waarop queers over de hele wereld hun liefdesverhalen op een digitale kaart pinnen en ze zo dus juist bewaren.
Die weg in de buurt van Gaza, waar Abdimalkah en Filippus samen in een reiswagen zaten, wie passeerden daar nog meer? Ik klik een pin in de buurt van Jabalia aan en lees:
I’ve always imagined you and me sitting out in the sun, hand and hand, free at last. We spoke of all the places we would go if we could. Yet you are gone now. If I had known that bombs raining down on us would take you from me, I would have gladly told the world how I adored you more than anything. I’m sorry I was a coward.
Als een lam dat stil is bij zijn scheerder, deed hij zijn mond niet open.
Je mond niet opendoen, omdat je bang bent om te spreken. Omdat je bang bent dat de wereld niet accepteert wie je bent en wat je te zeggen hebt. Die ervaring is de Bijbel niet vreemd. Mozes en de profeten kenden dat gevoel, Jezus vast ook. Maar Abdimalkah zal geweten hebben: ook zonder mijn mond open te doen, bevraag ik de wereld om me heen. Simpelweg bestaan is al verzet.
Ik scroll nog wat op m’n telefoon, maar het is tijd om te gaan slapen. Dromen over een tijd waarin niet elk spreken een belijdenis hoeft te zijn.