Op zondag mag ik eindelijk wat langer slapen. Wanneer ik om half tien ontbijt, in alle rust, ben ik ruimschoots op tijd voor de dienst via internet. Niemand ziet dat ik nog niet ben aangekleed. Ik merk dat ik regelmatig thuis ‘ter kerke’ ga. Dat bevalt me prima, hoewel ik vóór het coronatijdperk ook wel eens ging, maar niet met de regelmaat van nu. Hoewel ik verlang naar het einde van alle coronamaatregelen bekruipt me tegelijkertijd een zekere mate van onrust. Ik voel me nu thuis in de kerk, maar blijft dat zo als iedereen straks weer fysiek naar dat gebouw toe gaat? De kans dat ik dat ook zal doen is niet zo groot. Ik wil wel contact maar die verhipte zondagse kerkgang zit toch weer in de weg. Ik blijf hopen dat we ook digitaal bijeen blijven komen. Contact kan toch ook op andere momenten?