Op zondag 22 mei was ik in de Lutherse Kerk. In de preek van die dag van mevrouw Nottelman ging het over met elkaar delen wat je inspireert. Er werd gerefereerd aan een jonge Amerikaanse dichteres die haar mooie boodschap met de wereld deelde via alle sociale media, en daarmee ook veel jongeren wist te raken. Ik raakte meteen een beetje in paniek, omdat ik de sociale media eigenlijk nooit bijhoud. Ik heb zelfs bijna nergens een account. Ik vroeg me af hoe ik dan mijn boodschap bij de mensen moest krijgen. De boodschap dat ik graag iedereen lief wil hebben en dat ik in God geloof, of nou ja eigenlijk elke mooie inspirerende boodschap die maar in me opkomt. Maar wat nu te doen?

Tijdens het koffie drinken na de dienst werd er weer gesneden koek aangeboden. In de coronatijd waren er vaak in papier verpakte chocoladecakejes, die ik persoonlijk erg lekker vond. Stiekem miste ik die wel een beetje. En toen kreeg ik een idee… In gelukskoekjes zit ook altijd een boodschap verstopt. De kleine koekjes die je vaak in een Aziatisch restaurant krijgt, en waar een briefje in gestopt zit met een mooie spreuk. Ik denk dat ik mijn inspirerende boodschappen maar ga verstoppen in kleine chocoladecakejes, en die overal ga neerleggen, in de kerken, in restaurants, bij vrienden thuis… Nu heb ik alleen nog het vermogen nodig om smakelijke cakejes te kunnen bakken.