We dronken koffie in de kerk. Richting het einde van de zomervakanties gaan de gesprekken als vanzelf over de zomervakantie. “Lekker weggeweest? Beetje tot rust gekomen?” – “Ja, we waren er even hélemaal tussenuit, héérlijk!” Ik krijg de indruk dat het gesprek zich thuisvoelt in de kerk. Zoals de vakantie afstand neemt van het normale leven, neemt de zondagmorgen in de Martini afstand van de week. “Zondagmorgen, er even helemaal tussenuit, heerlijk!” Leuk wel, om ook in december zo op de kerkdienst terug te blikken.

Onze dochter C. van twee hangt ondertussen aan mijn been. “Mag ik koek én limonade?” – “Natuurlijk schatje,” zeg ik. “Dat is wel het derde glas limonade, hoor!” verneem ik van de koffie- en limonadeschenker achter de koffiekar. Drie keer limonade, typisch kerk, denk ik in mezelf. Thuis doen we normaal, dat wil zeggen: één keer limonade. In de kerk hoeven we niet normaal te doen. Héérlijk!