Een jonge vrouw slaat langs me de hoek om. Een flard van een gesprek. “Maar hij heeft toch issues als hij…” Fascinerend altijd, zulke brokstukken. Hoe zou het verder gaan? Wie is de hij? Haar partner misschien. Nu misschien juist ex. Al snel ben ik het vergeten. Ook in mijn hoofd gaat het blijkbaar snel weer voorbij. Maar de volgende zondag komt het toch weer boven. De dominee is bezig. Mijn gedachten zijn afgedwaald. Ik kijk naar het plafond in de kerkzaal. Stukken preek die ik weer aan elkaar probeer te plakken. Stukken Woord ook, die ik niet samen krijg. En de jonge vrouw komt bij me boven. Zijn we niet steeds alleen met flarden bezig? Zonder het grote geheel? Afwachten maar, of aan de andere kant van de lijn iets terug wordt gezegd.
Kerkganger