Er is een gastpredikant vandaag, meegenomen door een dierbaar oud gemeentelid dat ook langskomt. Het voelt als een feestelijke dienst in het koor van de Martinikerk. Het moet toch spannend zijn, zo’n dienst in een andere gemeente (of in ons geval zelfs geen gemeente). Andere liturgievormen, andere gewoontes. Ik vroeg me af wat deze predikant dacht toen we allemaal bleven zitten nadat zij het koor verlaten had. Na een minuut of vijf viel het kwartje, denk ik. Dit was helemaal geen traditie die iemand haar had uitgelegd. Dit was een gemeente die doorhad dat haar organist nog geen zin had om op te houden en die daar dus eens even rustig voor bleef zitten!