Deze zomer is er een mooi boekje uitgekomen: Moderne pelgrims onderweg in het hier en nu. Het is een uitgave van Uitgeverij Zilt (gevestigd in Onderdendam) en het maandblad Volzin. In Volzin was er begin 2022 een mooie serie interviews met mensen die op verschillende manieren een pelgrimage zijn aangegaan. Voor het boek is er een aantal interviews toegevoegd en zo is er een mooie verzameling persoonlijke verhalen bij elkaar gebracht rondom het hoe en waarom van pelgrimeren in deze tijd.

“Pelgrimeren is populair, ook in Nederland.” Zo opent de inleiding van het boek. Vroeger had pelgrimeren een religieuze achtergrond, nu wordt pelgrimeren ook niet religieus ingevuld. Er zijn allerlei redenen waarom er aan een pelgrimage wordt begonnen, voor de een kan dat het omgaan met verlies betekenen, de ander maakt tijd vrij om op zoek te gaan naar wat ze nu uiteindelijk wil in het leven.

De verhalen zijn stuk voor stuk interessant en leuk om te lezen. Interviewers Jasmijn van Olk en Elze Riemer, maar ook de andere journalisten, verstaan de kunst om de mensen aan het woord te laten en hen op een leuke en toch ook kritische manier te bevragen.

De verhalen zijn heel verschillend:
Alia Azzouzi vertelt over haar ervaring met de hadj, de bedevaart naar Mekka. Zij heeft dat al vroeg in haar leven gedaan. Vaak doen mensen dat vrij laat in hun leven, omdat tijdens deze bedevaart je zonden vergeven worden en je zo dus met vertrouwen kunt sterven en je Schepper tegemoet kunt zien. In het interview krijg je zicht op de manier waarop Alia haar geloof beleeft.

Het verhaal van Jodien van Ark en Martin Kemperman is ook indrukwekkend. Zij zijn in een periode van twintig jaar in verschillende etappes van Nederland via Rome naar Palestina gelopen. Een verhaal waaruit een enorm vertrouwen spreekt. Jodien: “Stap voor stap onderweg zijn, dat is waarmee een pelgrimage begint. Centraal staat de ontvankelijkheid: de dingen op je pad laten komen zoals ze komen met vertrouwen en openheid.” Martin: “Pelgrimage is voor mij: met veel zin, onbevangen door de dag gaan.” (p.38)

Ook pelgrimeren door Groningen ontbreekt niet in het boek. Peter Dijkstra heeft tien jaar geleden de Stichting Pelgrimeren Groningen opgericht. Voor Peter heeft het pelgrimeren in zijn eigen omgeving heilzaam gewerkt. Omdat hij lijdt aan chronische hoofdpijn was wandelen in eerste instantie en goede afleiding. Vervolgens heeft het pelgrimeren zich in de loop van de jaren verdiept. Hij heeft zo’n drieduizend kilometer aan korte en langere pelgrimsroutes uitgezet in Groningen. Die routes kun je vrij downloaden van de website: www.spig.nl.

Het enthousiasme waarmee hij over het Groningse landschap en de cultuur-historische schatten in de vorm van kerken en borgen spreekt én zijn oproep als Groningers niet zo onnodig bescheiden te zijn over hun eigen provincie, spreekt me erg aan. Als toch wel redelijk nieuwbakken Groninger kan ik het daar alleen maar mee eens zijn.

Het is maar een greep uit de diversiteit aan verhalen, ik was bijvoorbeeld verrast door het verhaal van Damiaan Messing over de Walk of Wisdom rond Nijmegen en de bijzondere ervaringen van Wenika Soebhag in Zuid-India, waar ze een stiltemediatie heeft gevolgd in de ashram van Sadhguru.

Je krijgt er zin in om zelf op pelgrimage te gaan. Of het nu naar Lourdes is of dat je je in één dag laat meenemen via de Rivier des Levens en de Vallei van de Twijfel naar de eindigheid van het leven in de omgeving van Varik: pelgrimeren kun je op allerlei manieren!

Jasmijn Olk en Elze Riemer: Moderne pelgrims, Onderweg in het hier en nu
Onderdendam, Uitgeverij Zilt, 2022
ISBN 978 94 931 9823 4 | € 21,99