Het lijkt soms steen en glas; zo koud, zo kaal

maar met gezang, gebed, het woord

vindt steen en glas een eigen taal

die fluisterzacht toch wordt gehoord.

Het lijkt soms steen en glas; zo koud, zo kaal

maar vol van mensen, dieren, bomen

leeft steen en glas, leeft helemaal

net in een stad kan alles samenkomen.

Vaak passen beiden in één blad

of het zo hoort: als kerk in stad.