Het evangelie van Matteüs begint met de afkomst van Jezus Christus, zoon van David, zoon van Abraham. Het lijkt vreemd om een bijbelboek, ja, om het hele Nieuwe Testament te beginnen met een rij namen, om al die namen van Abraham tot aan Jezus meteen als eerste te noemen. Of is het misschien toch de enige goede manier om het Nieuwe Testament te beginnen? We gaan in op een handvol namen uit de rij: vijf bijzondere vrouwen. In dit nummer: Tamar.

‘Juda verwekte Peres en Zerach bij Tamar’ staat in de namenlijst van Matteüs bij vers 3. Tamar is de eerste van de vijf vrouwen die genoemd worden; alle vijf zijn het geen vrouwen van dertien in het dozijn en hun verhalen zijn dat ook niet. Misschien dat juist daarom deze vijf vrouwen uit het Oude Testament meteen in het Nieuwe Testament voorkomen.

Het begin van het verhaal over Juda, de vierde zoon van Jacob, wordt in een paar grote halen verteld: Juda gaat eropuit, trouwt, krijgt drie zonen en vindt een vrouw voor de oudste. Tamar, dadelpalm, heet ze en over haar en over Juda gaat het verhaal uit Genesis 38.

Tamar wordt weduwe want haar man, Juda’s eerste zoon, deugt niet en sterft. Hoe het precies zit wordt niet verteld, het is voor het verhaal blijkbaar niet belangrijk. Dan is het de beurt van Juda’s tweede zoon om zijn zwagerplicht, zijn broederdienst te doen en dat doet hij niet: hij zorgt er met opzet voor dat Tamar geen kinderen krijgt. Het krijgen van kinderen is Tamars goed recht en wie haar dat niet gunt, niet geeft, doet dus kwaad. Zo kunnen we dat misschien zien.

Juda’s tweede zoon wordt daarom gestraft en hij overlijdt. Eigenlijk is Juda nu opnieuw aan zet en moet Tamar zijn derde zoon tot man geven, maar die is nog te jong. Wachten dus, er zit voor Tamar niets anders op. Misschien geeft Juda haar dan na een paar jaar zijn derde zoon. Tot die tijd moet zij terug naar haar vaders huis, dat lijkt Juda het beste.

Hierna pakt de Grote Verteller royaal uit: Tamar krijgt de rol van haar leven en dat wordt ook nog eens in geuren en kleuren beschreven! Het lijkt een gevaarlijk schaakspel en Tamar werkt toe naar een meesterzet. Met de zegelring, het snoer en de staf van Juda in handen heeft ze het bewijs: Juda, die niet zijn derde zoon aan Tamar wilde geven, wordt nu zelf de vader van niet slechts één, maar van twee zonen van Tamar.

Er wordt een bijzondere tweeling geboren: Tamar heeft haar kinderen en haar recht en Juda, ja, Juda heeft er ineens weer twee zonen bij.