Zondag 27 oktober
Zesde van de herfst
Kleur: groen

Jesaja 59:9-19 | Psalm 13 | Hebreeën 6:9-12 | Marcus 10:46-52
Blindheid in de Bijbel kan een metafoor zijn voor mensen die de weg kwijt zijn, zoal in Jesaja: We tasten als blinden langs de muur, we tasten rond als iemand die niets kan zien. En dan is het niet zo, dat je dan opeens het licht ziet (ik heb altijd wat moeite met mensen die dat van zichzelf beweren), maar dat je als Bartimeüs om ontferming vraagt. Dan ziet Jezus hem (en niet andersom), en vraagt die wat bevreemdende vraag: ‘Wat wilt u dat ik voor u doe?’ Nogal wiedes, zou je denken, maar je moet wél zelf aangeven wat er mis is met je, en na dat inzicht volgt dan het zicht, het perspectief. Dan kan Bartimeüs de weg van Jezus gaan bewandelen, als zijn volgeling.

Zondag 3 november
Zevende van de herfst
Kleur: groen

Job 19:23-27a | Psalm 119:1-8 | Hebreeën 7:23-28| Marcus 12:18-27
De Sadduceeën proberen Jezus in een hoek te drijven met een nogal vergezocht, hypothetisch verhaal. Een bekende, ook nu nog voorkomende retorische truc. Deze schriftgeleerden geloofden niet in de opstanding van de doden, en Jezus maakt hun duidelijk dat ze een valse voorstelling van zaken hebben – alsof het leven hiernamaals een soort kopie is van het leven hier op aarde. Hun voorstellingsvermogen is te beperkt, en ze weigeren het hemels perspectief te zien, van mensen die als engelen bij God verkeren. Daarmee weigeren ze ook Gods macht te erkennen. Job zegt “Ik weet: mijn redder leeft, en Hij zal ten slotte hier op aarde ingrijpen.” We mogen er dan op vertrouwen dat deze redder een God is van levenden, niet van doden…