Zondag 24 november
Tiende zondag van de herfst
Kleur: groen

Sefanja 1:14 – 2:3 | Psalm 93 | Openbaring 1:1-8 | Marcus 13:14-27
’Dies irae, dies illa’ – dag van de toorn, o deze dag. Woorden uit het requiem die gebaseerd zijn op de tekst in Sefanja. Wij horen niet graag die woorden meer, zijn er vroeger misschien té vaak mee bang gemaakt. Ook Jezus maakt in Marcus gewag van die dag. Intussen waarschuwt Hij voor de valse messiassen en de valse profeten die mensen zand in de ogen strooien en Gods volk zullen misleiden. De verleiding is heel groot om nu naar de politiek te wijzen, naar mannen die zeggen dat ze van alles zullen gaan fiksen, borstklopperij. Dat laat ik maar voor wat het is. We moeten ons niet laten bang maken door deze teksten, maar mogen zien dat deze winter uitloopt op de grote zomer, nadat de vijgenboom uitgelopen is – Gods wederkomst.

Zondag 1 december
Eerste zondag van advent
Kleur: paars

Zacharia 14:4-9 | Psalm 50:1-6 | 1 Tessalonicenzen 3:9-13 | Lucas 21:25-31
Eigenlijk hier een vervolg op de vorige week: weer die beangstigende tekenen, weer een dag van toorn. Maar nadrukkelijker nu die verwijzing naar de vijgenboom die wijst op de grote zomer. En in Zacharia de belofte dat in het land nog maar één God zal zijn, in plaats van al die megalomane mannen (en vrouwen, zeg ik er maar bij). De Tessalonicenzenbrief laat duidelijk zien waar het wél om draait: “Moge de Heer u door die liefde kracht geven, zodat u zuiver en heilig voor onze God en Vader zult staan wanneer onze Heer Jezus komt met al zijn heiligen.” Hier gaat het om een andere kracht dan de krachtpatserij van deze wereld. Voor wie nu somber is omdat alles in de wereld verkeerd lijkt te lopen: laten we ons niet blindstaren op deze tekenen van de tijd, want Gods liefde en de zachte krachten zullen winnen, altijd.