Nog zo’n vervelend nevenverschijnsel van dat schandalige voetbaltoernooi in Qatar is de enorme berg reclames voor online gokken op tv. U kent ze wel: Betcity, Koning Toto… Binnenkort mag dat niet meer. Als die wet er tenminste doorkomt – dan mag er geen ongerichte reclame voor gokken meer gemaakt worden.
Ik ga hier niet de moraalridder uithangen (zó verantwoord leef ikzelf helemaal niet), maar ik begrijp het niet. Het is vast erfelijk bepaald: ik ben een dopamine-junk. Dat wil zeggen dat ik gevoelig ben voor verslaving, waar dan ook aan. Ik heb zelf gemerkt in zo’n speelhal met fruitautomaten dat ik niet meer kon stoppen. Ik bleef leeg achter. Het is geen genot waar je voldaan van wordt, zoals van lekker eten of een goed glas wijn bij een mooi gesprek. Gokken maakt je niet rijker, maar leegt je gemoed en je portemonnee.
En uitgerekend daar heeft de overheid de commercie de vrije hand gelaten, onder het mom dat gokken toch al gebeurde, illegaal. En natuurlijk: er worden, bij wijze van schaamlap, enkele goede doelen mee gefinancierd. Dat zijn argumenten van likmevestje: ik vermoed eerder dat de overheid verlekkerd naar de belastinginkomsten kijkt. Illegale goktenten betalen immers geen belasting; net zoals illegale hoerenkasten, of bankovervallers die geen BTW afdragen over hun toegevoegde (of moet ik zeggen: afgenomen) waarde. Toch is het op dat niveau dat ik ook legale gokbedrijven situeer: witwassen, geld waarmee handel in wapens, drugs, mensen gefinancierd wordt – we zijn weliswaar een handelsnatie, maar willen we echt geld verdienen aan die pooiers in de nacht? De omzet van online gokbedrijven in Nederland nadert de één miljard euro, per jaar!* Dat is geen klein bier. Zoooveeeel money, om met de Eurojackpot te spreken. En wie betaalt dat?
Juist in een tijd waarin we wegens inflatie elk dubbeltje moeten omdraaien, armoede een toenemend probleem is, worden dit soort schurken stinkend rijk van de valse hoop die sloebers koesteren, op de minder dan een miljoenste kans om op deze manier van hun schulden af te komen en in een klap rijk te zijn.
De overheid heeft natuurlijk al een slechte reputatie op dat gebied, en heeft er nog steeds niets van geleerd: van overheidsaccijnzen op alcohol, benzine en nicotine een melkkoe maken, totdat nu zo heel langzamerhand het besef begint in te dalen dat de maatschappelijke kosten niet opwegen tegen de staatsinkomsten. En dat is ook nog behoorlijk hypocriet: geld opstrijken en tegelijk een beleid van ontmoediging prediken. Casino, Koning Toto en Staatsloterij als staatsbedrijven, maar dan wel tegelijkertijd geld in verslavingsklinieken pompen? Als een dominee die het pacifisme predikt en van onder de kerkbank wapens verkoopt! (Zou dat mogelijk in de VS gebeuren? – ik vraag het me opeens af.)
Mijn broer was tandarts. In een cynische bui zei hij weleens: “Wist je dat snoepreclames (waar aan het eind ook altijd zo’n hypocriet tandenborsteltje vertoond wordt: achttien plus, speel bewust) door tandartsen betaald worden? Tandartsen verdienen goud geld aan snoep…” Niet dat hij rijk geworden is – daarvoor is hij veel te goeiig, en te goed, ook. Maar zijn uitspraak bracht me op een lucide gedachte: moeten we die gokverslavingsklinieken niets eens grondig gaan doorlichten? Wat is hun verdienmodel?
* Bron: nos.nl/l/2446508
