Kerk in Stad – Rond geloof en zingeving
In deze editie: Ontwikkelingssamenwerking | Kunstenares Janneke Hoek | Jaarrekeningen 2024
Aankondiging van editie 10 – 2025
Het schip der zotten
Op dit moment is er in het Groninger Museum een expositie, gewijd aan de druksels van Hendrik Nicolaas Werkman over de Chassidische vertellingen. Werkman maakte die druksels in de oorlogsjaren. Aan het eind van de oorlog is hij gefusilleerd, drie dagen voor de bevrijding van Groningen.
Janneke Hoek maakte de diaconale tafel
Janneke (29) is beeldend kunstenaar. De Groningse maakte een paar jaar geleden de diaconale tafel(s). Zo’n twee jaar geleden werd Janneke Hoek benaderd door de Nieuwe Kerk in Groningen.
Een heilig buideltje luisteren
Hoi Annejet, Komend weekend organiseer ik dus dat weekend over bevrijdingstheologie voor politiek geëngageerde jonge christenen. Misschien kan ik daar een stukje over schrijven? Zou dat nog passen, na de deadline? Ik kan je dan maandag wat opsturen. Want ik heb nu...
Bevrijding – vrijheid – hoop
Toen ik iets meer dan tachtig jaar geleden geboren werd, had ik het geluk dat dat in Brabant was en ons dorp net bevrijd was. De hongerwinter en alle ellende die de rest van Nederland teisterde in het laatste oorlogshalfjaar, bleef ons bespaard. De bevrijding gaf veel mensen weer een toekomstperspectief en nieuwe hoop.
Vrouwenmars 1945: Herdenken en bewust worden
Het was een zonovergoten weekend, het weekend van Palmpasen én het weekend dat de Vrouwenmars 1945 werd gelopen. De initiatiefneemster, Rixt van Gosliga, had het GSp – Studentenplatform voor Levensbeschouwing gevraagd of we mee zouden kunnen helpen in de organisatie. Dat hebben we met plezier gedaan.
Oorlog dichtbij in de Akerk
In de Akerk is nog tot 22 juni de tentoonstelling ‘Oorlog dichtbij’ te zien. Je loopt er in de tijd mee van oorlogsdreiging, bezetting, de strijd om de stad en de bevrijding tot de wederopbouw. En alles speelt zich voornamelijk af rond de Akerk en de binnenstad.
Martinitoren door de oorlog heen
D’Olle Grieze is nog steeds kenmerkend voor het stadssilhouet van Groningen. Al van verre zichtbaar wanneer je aan komt rijden. Gelijktijdig een vinger die de hemel in priemt wanneer het helder is, maar bij mist en nevel verdwijnt hij regelmatig of is slechts deels te...
In doeken gewonden
Na zijn geboorte twaalf jaar geleden sliep onze Coen slecht en wij dus ook. Óf hij viel niet in slaap, óf hij spartelde zichzelf uit de slaap. “We moeten hem proberen in te bakeren,” zei Babette. “Dat mag tegenwoordig weer.” Het schijnt dat baby’s daar rustig van worden, iets van de veiligheid en geborgenheid van de baarmoeder ervaren. Ik vond het helemaal niks.
Weer verder
Tonko Ufkes Daar gaan ze. Onze kinderen lopen al een tijdje een paar passen voor ons uit, eigenlijk meteen vanaf metrostation Alexanderplatz; we gaan richting Brandenburger Tor en vandaar terug naar het hotel. Tja, en meteen vanaf het begin ga ik steeds langzamer...
Van zuilen naar bubbels
De meeste lezers van dit blad zullen van oudsher afkomstig zijn uit de protestantse zuil. NCRV, ARP en CHU – bekende begrippen in die zuil. In mijn jeugd in de jaren zestig was het nog zo dat de VARA van de socialisten enigszins verdacht was. Mijn ouders keken er niet naar, behalve als ze een volksklucht uitzonden – mijn vader was er dol op. Die zuilen, die verzuiling, was aan het afbrokkelen, maar toen nog redelijk sterk. Was de Tweede Wereldoorlog werkelijk een breekpunt in die verzuiling?
Vierwijzer
Een summiere toelichting op de lezingen uit het oecumenisch leesrooster van komende weken.
Collecten
Collectedoelen van de komende zondagen.
Na de dienst…
Eind april, de kerkdienst is afgelopen, de kerkgangers staan al en de handtasjes zijn gepakt, maar plotseling klinken dan vanaf het orgel bekende tonen. De gezichten van de kerkgangers staan ernstig: het Wilhelmus wordt gezongen en, zoals gewoonlijk, volgt na het...
Gratis, maar niet voor niets: draag jij bij aan Kerk in Stad?
Ook een digitaal blad kost geld. Draag jij bij?
Lied van Maria
In dit essay bespreekt Marian Knigge-van der Schors het Lied van Maria uit: ‘Als de graankorrel sterft…’, oratorium voor de veertigdagentijd en Pasen
Editie 8 van 2025 online
Gezegend Pasen! In dit nummer vertelt Jan Wijbenga een sprookje na, vertelt Hilâl over haar werk bij INLIA, legt Tiemo Meijlink waarom verdriet ná de Opstanding niet zo vreemd is, en bespreekt Marian Knigge een van de teksten uit paasoratorium ‘Als de graankorrel...
Leesrooster
Bijbels leesrooster voor de komende weken.
Nieuws: Synodebenoemingen | PKN gaat spreken over rechts-extremisme | Het jaarthema voor 2025-2026
Wat ons opviel in het nieuws van andere media…
“Ik blijf bellen tot ik mijn zin heb”
Een speelhoek in de rookruimte, kakkerlakken in de opvang, geen onderwijs en kinderen die van de stress nauwelijks eten naar binnen krijgen. Woest wordt ze ervan, vertelt Hilâl, die namens INLIA deelneemt in de Werkgroep Kind in azc. “Er zou iets geregeld moeten zijn voor kinderen in de asielopvang, maar je schrikt van de werkelijkheid.”
Uit het paradijs in Ter Apel
Vrijdagmiddag 28 maart werd in Museum Klooster Ter Apel de tentoonstelling ‘Uit het paradijs”’ geopend. Tot en met 26 oktober – dus de hele zomertijd – wordt in het kloostergebouw ‘de reis van de mens’ verbeeld. Volgens het onderschrift bij de titel van de...
Een sprookje
We leven in een vreemde tijd. Tachtig jaar na de Tweede Wereldoorlog leven we weer in onzekere tijden. Het lachen vergaat ons. Zelfs cartoons krijgen een serieuze ondertoon. Wat houdt ons op de been? Ja, als het goed is het geloof natuurlijk, en vandaaruit het...
Als je wil leren heb je een ander nodig. Zelf zie je wat je toch al zag.
Christiaaan Hulzebos: Het is zo’n zin die blijft hangen. Ik kreeg ’m op een ansichtkaart aangereikt op een ‘heimiddag’ waar werkrelaties centraal stonden. We zijn geneigd om te denken dat leren vooral iets individueels is. Je leest een boek, kijkt een documentaire, denkt er wat over na. Maar meestal bevestigt dat alleen wat je al dacht. Je kijkt met je eigen bril, vanuit je eigen ervaring. Pas als iemand anders met je meekijkt of vragen stelt, ga je dingen zien die je zelf nooit had opgemerkt.
Waarom ik mij verzet
“We leven in verontrustende tijden. De woningcrises, de klimaatcrises, de stroom aan asielzoekers, de groeiende kloof tussen arm en rijk, de oorlogen in Oekraïne en Gaza/Israël, het zijn uitdagingen die ons vermogen misschien wel te boven gaan, maar waar we toch verantwoording voor dragen. We hebben daarbij inspiratie nodig, waarden die ons gedrag richting geven, maar vooral ook moed, hoop en vertrouwen. Zijn er daarbij mensen die ons richting kunnen wijzen, en die ons met de inzet van hun leven voorgedaan hebben wat moed, hoop en vertrouwen inhouden? Die bereid waren daar een prijs voor te betalen? En die hun levensvisie ook op papier hebben gezet voor een later geslacht?”