Zondag 8 juni
Pinksteren
Kleur: rood
Joël 3:1-512 | Psalm 104:25-35 | Handelingen 2:1-11 | Johannes 20:19-23
Vraag je een willekeurige Nederlander wat Pinksteren voor een feest is, dan heb je grote kans dat men het niet weet. Pinksteren komt van het Griekse woord pentèkostè, dat vijftigste betekent. Het is de laatste dag van de paasperiode. De dag waarop het Paasfeest voltooid wordt – zonder Pasen geen Pinksteren. In de joodse religie was het een agrarisch feest, waar na vijftig dagen vanaf Pesach een graanoffer gebracht moest worden. Later ontwikkelde het feest zich tot een pelgrimsfeest waarbij de gave van de Tora ‘in vuur en donder’ (Exodus 19:16) werd gevierd.
In Handelingen lezen we hoe, juist op die dag, ook onder vuur en windgeweld, de Babylonische spraakverwarring voor even ongedaan wordt gemaakt: mensen uit allerlei landen horen de leerlingen in hun eigen taal spreken. Dat komt ervan, als je overvloeit van het grote verhaal van God – “Jullie zonen en dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen dromen, en jongeren zullen visioenen zien.” (Joël 3:1)
Zondag 15 juni
Zondag Trinitatis
Kleur: wit
Spreuken 8:22-31 | Psalm 29 | Openbaring 4:1-11 | Johannes 3:1-16
Het slotstuk, de grande finale van Kerst, Pasen en Pinksteren mag je deze zondag noemen, de dag waarop wij de Drievuldigheid van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest vieren. In de nacht treffen Jezus en farizeeër Nikodemus elkaar. Vanwaar die geheimzinnigheid? Wellicht was Nikodemus bang om openlijk geassocieerd te worden met deze rabbi? De woorden die Jezus spreekt, komen uit een andere dimensie dan waarin Nikodemus rondloopt. Hoezo opnieuw geboren worden – ik ben toch al geboren? Maar Jezus haakt aan op Spreuken, waarin van de Wijsheid gezegd wordt dat die er al was van vóór alle begin – en Jezus vereenzelvigt zich met Haar. Opnieuw geboren worden is uit Haar, en geen vleselijke geboorte. Wie het koninkrijk van God wil binnengaan, moet opnieuw geboren worden uit water en Geest. Dan laat je je net als de wind meevoeren – de wind waait waarheen hij wil, een prachtige vergelijking in deze tekst. Aan het slot van het gesprek vat Jezus nog maar even het Evangelie samen: […] God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
