Zondag 19 januari
Tweede zondag na Epifanie
Kleur: Wit
Jesaja 62:1-5 | Psalm 96 | 1 Korintiërs 12:1-11 | Johannes (1:29-) 2:1-11
De bruiloft in Kana krijgt echt een diepere dimensie als we Jesaja erbij nemen. “Men noemt je niet langer Verlatene / en je land niet langer Troosteloos oord, / maar je zult heten Mijn verlangen / en je land Gehuwde. / Want de HEER verlangt naar jou / en je land wordt ten huwelijk genomen.”
Jezus was niet zomaar op ‘een’ bruiloft, deze bruiloft staat voor een nieuw verbond, zeg, een nieuw huwelijk tussen God en zijn nieuwe volk. Daar gaat hij voorbij aan normale familieverhoudingen – hij noemt zijn moeder niet moeder, maar ‘vrouw’, eigenlijk heel vervreemdend, ook in het Grieks. Tussen haakjes: wijze vrouw, die Maria – ze zegt eigenlijk tegen de bedienden: “Laat hem maar schuiven, dan komt het goed.” En het komt bovenmate goed: Jezus schenkt klare wijn, wat eigenlijk de taak van de bruidegom zou moeten zijn. In dit verhaal is Jezus de ware bruidegom, die verlangt naar zijn bruid: naar een nieuwe aarde, de hemel op aarde, zijn nieuwe volk.
Zondag 26 januari
Derde zondag na Epifanie
Kleur: Groen
Jesaja 61:1-9 | Psalm 145:13-21 | 1 Korintiërs 12:12-27 | Lucas 4:14 -21
Wie de lachende mensen ziet die net bevrijd zijn uit hun Syrische kerkers, wie de feestvreugde ziet op 1 januari van dansende, bevrijde mensen in Damascus, begrijpt op slag wat Jesaja bedoelt: “om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken / en aan geketenden hun bevrijding.” Op 5 mei 1945 zullen velen dat gevoel ook gehad hebben. Waarom wij zo somber zijn, terwijl we zijn bevrijd? Jezus zegt het zelf – de profetie is in hem in vervulling gegaan. Een boude bewering om te doen in de synagoge van zijn geboortestad – maar ze geloofden hem. Geloven wij het ook? Op de drempel van het nieuwe jaar, en voor mij op de drempel van mijn 71ste geboortejaar, heb ik er moeite mee. De wereld lijkt zo voos en lelijk, met een Trump, een Musk, een Faber, en in mijn persoonlijk leven ziekte en niet aan te zien leed: God is koning, en wij mogen geloven, geloven dat dit monsterlijk gezicht niet de ware aard van de wereld is.
