Zondag 13 april, Palmzondag
Zesde zondag van de veertigdagentijd
Kleur: paars
Lucas 19:(28)29-40 | Psalm 118:1-2, 19-29 | Jesaja 50:4-7 [Jesaja 52:13 – 53:12] | Psalm 73:13-20 | Filippenzen 2:5-11 | Lucas 22:1 – 23:56
Een wonderlijk verhaal, over dat ezelsveulen dat de leerlingen moeten ophalen. Kennelijk is het genoeg om tegen de eigenaar te zeggen: de Heer heeft hem nodig… Dat de leerlingen de opdracht toch uitvoeren, getuigt van een groot vertrouwen, en inderdaad, een soort van zegetocht kan beginnen – maar er hangt een doem van het komend lijden overheen. De discipelen jubelen het uit, zodat farizeeën tegen Jezus zeggen: laten ze zich een beetje inhouden. En dan komt dat prachtige antwoord van Jezus: “Ik zeg u: als zij zouden zwijgen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen.” Ik denk daaraan, als mijn hart verhardt: het kan zo hard worden als steen, maar niets verhindert het Ere aan God…
Donderdag 17 april, Witte Donderdag
Kleur: Wit
Exodus 12:(1)15-20 | Psalm 81 | [Psalm 116] | 1 Korintiërs 11:23-32 | Johannes 13:1-15 | Johannes 14:15-31 | [Matteüs 26:30-46a]
De uittocht uit Egypte wordt in de Joodse traditie gevierd met het Pesachmaal, van de ongedesemde broden. Jezus viert het ook met zijn leerlingen, maar het is een beladen maaltijd. Jezus laat zien dat een echte Meester op de knieën gaat om de voeten te wassen van zijn dienaars. Petrus moet er eerst niets van weten, maar als het kwartje gevallen is, wil hij zich totaal laten reinigen, handen, hoofd… En dan zegt Jezus die omineuze woorden: jullie zijn al rein, maar niet allemaal… De nederigheid die Jezus hier tentoonspreidt, mogen wij navolgen. Doen we dat, dan is dit de troost van Witte Donderdag: Ik laat jullie niet als wezen achter, Ik kom bij jullie terug.
Vrijdag 18 april, Goede Vrijdag
Geen antependium
Exodus 12:(1)21-28 | Hosea 6:1-6 | Psalm 22 | Hebreeën 9:11-15 | Johannes 18:1 – 19:42
Goede Vrijdag is het mij altijd zwaar te moede. Ik houd niet van martelverhalen, afschuw over die vernedering, de kale kerk, de kaars die gedoofd is… Petrus die voor zijn hachje vreest, en tot driemaal toe Christus verloochent – ik kan dat invoelen, en dat verraad dat je dan opbreekt… Het offer van de Heer, hij wordt het Pesachlam uit Exodus.
Zondag 20 april Pasen
Kleur: Wit
Jesaja 51:9-11 | Psalm 118:15-24 | Kolossenzen 3:1-4 | Johannes 20:1-18
Het lege graf, en wat dat teweegbrengt. De andere leerling – heel opvallend: niet Petrus, altijd haantje de voorste – we weten zijn naam niet, gaat het graf in en… gelooft. Maria Magdalena, die huilend, radeloos bij het graf staat, maar als Jezus haar bij name roept, de Opgestane Heer herkent. En dan heengezonden wordt om als eerste het Evangelie te verkondigen. Mogen wij ook bij name geroepen worden, en Jezus herkennen: “De Heer is waarlijk opgestaan!”
